بانویی در تراز الگوی برتر

دکتر. شرع برای توصیف فاطمه جمله ای بسیار زیبا و معنی دار دارد. وی می گوید: فاطمه فاطمه است ، یعنی آنچه او را در نظر همه بزرگ و بدنام می کند ، آنچه او را در طول تاریخ اسلامی و در جهان اسلام به یک زن برجسته و برتر تبدیل می کند و آنچه را به رسول خدا نسبت می دهد. این البته ارزشمند است ، زیرا چنین نبود ، زیرا طبق معیارهای اسلامی ، خویشاوندی ، غیرارادی و خارج از اختیار انسان ، نمی تواند مانند سایر کودکان منبع امتیاز و افتخار تلقی شود. امام از چنین امتیازی برخوردار نبود. علاوه بر این ، همسر او با حضرت علی (ع) ملاک افتخار محسوب نمی شود ، زیرا سایر همسران ، حتی در امور داخلی و تلاش برای مدیریت زندگی ، مانند سخت کوشی ، تفاوت خاصی در این رابطه نمی یابند. ممکن است به این دلیل باشد که بیشتر زنان ، به ویژه دهقانان و عشایر ، سخت تر کار می کنند ، بنابراین شهرت و الگوی او را باید در ویژگی های دیگر مشاهده کرد. حقیقت این است که آنچه فاطمه را نسبت به سایر زنان برتری داد ، کمال / دانش دینی وی بود – تسلط وی بر آموزه های عقیدتی و احکام دینی ، و دو ویژگی وی که زمینه ساز فضایل اخلاقی ، عظمت و انسانیت او بودند. یوکیشی دانشمند ژاپنی در کتاب خود نظریه تمدن ، دو (دانش و فضیلت) را اساس تمدن بشری می داند.

لازم به ذکر است که فاطمه مردی با صفات تحسین برانگیز بود ، نه موجودی خارق العاده و دارای ویژگی های غیرانسانی ، بنابراین او مانند سایر مردم با مشکلات و محدودیت های بسیاری روبرو شد ، درست مانند پدرش پیامبر (ص). در قرآن آمده است که وی فردی با صفات عالی انسانی است ، بنابراین باید فاطمه را به عنوان یک مثال برای یک شخص و برای زندگی ببیند ، و اگر او غیر از این بود ، برای دیگران یا برای خدا سرمشق نخواهد بود. کالاهای بخشیده و غیر کوشا (بدون درآمد) شأن خود را می یابد. به همین دلیل ، او باید از دیدگاه حیاتی تحقیق شود و تابع اطلاعات تاریخی باشد ، و بیش از همه ، باید از کلیشه ها و غیر منطقی بودن پرهیز کند. به عبارت دیگر ، فقط اطلاعات حدیثی برای مطالعه شخصیت فاطمه (علیهاالسلام) – و البته سایر رهبران معصوم – نباید بدون معیارهای الهی و از پیش تعیین شده و بر اساس اختلافات ناشی از فهم عقل انسان. اگر برخی از ویژگی های شخصیتی او بی کفایت باشد ، یا برخی از کارهای او بالاتر از سطح درک دیگران باشد ، ممکن است مجوز پذیرش افراد باهوش و صالح را نداشته باشد ، حتی اگر مورد رضایت مrsمنان باشد.

بی تردید امام به عنوان انسانی والا از خصوصیاتی برخوردار بود که سایر انسان ها از آن برخوردار نیستند ، اما پذیرش این واقعیت مجوزی برای نسبت دادن هیچ صفت یا عملی به وی نیست. برای تمایز بین حقیقت و دروغ ، حداقل سه معیار باید در نظر گرفته شود. معیار دین و ارزشهای دینی ، معیار عقل و توانایی طبیعی ، و سه مورد دیگر زندگی و تاریخ آن حضرت و سایر معصومین است. بر این اساس ، تعدادی از مسائل مربوط به صفات ، مانند اقداماتی که دیگران را آزار می دهند یا با روشهای انفعالی برای بدست آوردن حقوق کافی هستند ، در مجموعه حقایق قابل قبول قرار ندارند و به طور طبیعی نیاز به تجدیدنظر دارند.

اولویت اول استفاده از دیدگاه ها و ادبیات افراد مدرن و پذیرفته شده برای معرفی فاطمه (علیهاالسلام) به جهانیان و نسلی پر از پرسش و نیاز است و چاره ای جز شکستن محدودیت ها نیست. ممکن است در رویکرد کلان تمدن ، اما باید آزمایش شود. آنچه نویسندگان باستان با اندکی تأمل توصیف کردند ، نشان می دهد که وی خارج از مراقبت از همسر ، خانواده و اقوام خود می اندیشید. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

اول اینکه زن بیش از اینکه به فکر خانواده اش باشد به همسایه خود (دیگران) فکر می کند و از آنها مراقبت می کند ، همانطور که گفته می شود هنگام دعا کردن ، ابتدا به همسایگان خود نیکی می کند و از آنها می پرسد: اول همسایه ، پس خانواده واژه ای است مبتنی بر زندگی اجتماعی و فرهنگی. موجود دیگر منبع بقای انسان است ، بنابراین انسان باید برای سلامتی و بقای دیگران تلاش کند. افرادی که خودخواهانه دیگران را انکار می کنند ، دیدگاه بسته و محدودی دارند و درک نمی کنند که همه مردم دارای عزت و احترام و حق زندگی هستند و بالاتر از همه اینکه زندگی همه به هم پیوسته است. در زندگینامه فاطمه (ساس) نیز ، دوست داشتن دیگران ، یادآوری آنها که بعضی اوقات از مشکلات دیگران بسیار متاسف هستند و هرگز دست نیازمندان را نمی برند ، بیش از لطف است ، و البته این از او انتظار نمی رود ، زیرا انسان باید شخصیت بزرگ و عالی داشته باشد.

ثانیاً ، وی مانند پیامبر (ص) ، همانطور که اسلام اقتضا می کرد ، فردی بخشنده و بخشنده بود. در بیانیه ای از پیامبر (ص) آمده است که بهترین دین در نزد خدا دو ویژگی دارد که یکی از آنها راحتی و تحمل دیگران است و فاطمه (س) به دلیل برائت خود هرگز از خود فاصله نگرفت. از معیار دین ، ​​و اگر اعتراضی را آشکار کند و خشم را در یک مکان ابراز کند ، جنبه انسانی و ارزشمندی دارد که به فردی امتیاز نمی دهد یا اوضاع خانواده را تثبیت نمی کند.

در خطبه معروف وی دو نکته وجود دارد. وی از امامت به عنوان منبع عشق به مردم و آرامش آنها یاد می کند

سومین نکته ای که در اعمال فاطمه (س) مورد توجه قرار می گیرد ، مسئله وحدت امت اسلامی و از منظری دیگر است. جدا كردن مردم از يكديگر ، مسلماً فاجعه بزرگي براي جامعه بشري است كه بر اساس اصل عشق است. توجه به این نکته مهم است که خانم به طور گسترده و هدفمند عمل می کرد. بسیاری از فلسفه ها را می توان برای اصل امامت برشمرد ، اما شایان ذکر است که این مقوله ، اتحاد جامعه یا به عبارت دیگر ، رهایی جامعه از تفرقه و چندپارگی را تضمین می کند و میزان محافظت از مسلمانان را به آنها نشان می دهد. اعتبار و چگونگی ارزیابی آن در این رابطه وجود داشت. واضح است که او چنین نگاهی به زندگی اجتماعی دارد ، تمام تلاش خود را برای رسیدن به آن به کار خواهد گرفت.

تمرکز بر خانه و خانواده چهارمین نکته در زندگی فاطمه (ساس) است. بدیهی است که این توجه و تلاش برای تأمین نیازهای اعضای خانواده توسط همه زنان انجام می شود ، بنابراین چنین تلاشی را نمی توان افتخارآمیز دانست ، اما آنچه مهم است چشم انداز اهداف بلند مدت و بلند مدت است. ، همان چیزی که در حکمت عملی نظافت خانه نامیده می شود. وی خانواده فاطمه را در مسیر وحدت و انسجام اجتماعی امت اسلامی دید و گفت: کسانی که باید چنین نقشی در جامعه داشته باشند البته به توجه ویژه و هزینه زیادی نیاز دارند. این رویکرد.

مقوله اجرای قانون ، مسئولیت در قبال دیگران و تلاش برای گسترش آگاهی در جامعه از دیگر ویژگیهای این بانوی بزرگ بود که از نظر تمدن بسیار مهم بود. زندگی فرهنگی عبارت است از دیدن همه افراد جامعه برابر و به عنوان اعضای یک نهاد ، و تحقق چنین جامعه ای با وجود ضمانت اعدام بر اساس قوانین و عدالت امکان پذیر است ، و روشن است که عدالت از بهشت ​​نمی آید ، همه آن را می خواهند. اینها افراد مسئولیت پذیر و آگاه هستند که برای کشاندن عدالت در جامعه تلاش زیادی می کنند. زندگی او نشان می دهد که او تمام تلاش خود را برای پیوستن به چنین جامعه ای ، چه در زمان حیات پدرش و چه در مدت کوتاهی پس از او ، انجام داده و سعی کرده است گامی در جهت عدالت و عزت بردارد.

* دانشیار م Instituteسسه علوم و فرهنگ اسلامی